Regen, regen en nog eens regen; de IJssel stroomt traag voort.
Schuilen bij Rustpunt Cortenoever, zo heel anders dan op een vroege zomerochtend waarin de natuur je volledig opneemt.
Druipend van het hemelwater werd het geen schuilen maar verwonderen over de Biënnale IJsselfoto’s in de kom van de dijk.
Regendruppels prikkelen mijn gezicht en over de levensgrote foto’s lag een glinsterende waas van glazen bolletjes.
Opgenomen door het geheel van water, lucht en foto’s zag ik dat de Natuur er zelf iets aan had toegevoegd; ze leken te bewegen: bomen drupten, de IJssel stroomde, het water kringelde in de mist....
Als in de herfst de schildersezels zijn verdwenen dan is de kom in de dijk niet meer dezelfde.
Alles stroomt, niets is blijvend.
De potjes jam die zijn blijvend lekker!
Corrie Hilbrink, Zutphen
14 juli 2021