Geen geluid, geen beweging. De motoren zijn stil. De rimpelingen van de draaikolk in de IJssel zijn bewegingsloos. Tussen hemel en aarde is de horizon vervaagd. Het vrachtschip tussen wat was en komen gaat.
Kijken naar de rivier, zelfs op de foto, geeft rust en inspireert. Zet aan tot beweging. Gedachten komen en gaan.
Nog maar net heeft het schip het verleden verlaten. Torst het een lading mee van herinneringen die zich rond en op die IJssel hebben afgespeeld? Uit de tijd dat er geen dijken waren om de huizen in de Steenenkamer te beschermen tegen een hoge waterstand. Decennia lang stonden pijlers als rotte kiezen in de IJssel en hielden de herinnering aan het bombardement op de spoorbrug bij Deventer levend. Verhalen over plezier makende kinderen in de buurt van gevaarlijke draaikolken. Zeilers die stroomopwaarts tegen de wind in de kunst van het aanmeren moesten verstaan.
Het vrachtschip is niet volgeladen. In het ruim is nog plaats voor wat de toekomst brengt. Nooit zal het schip de bron van de IJssel bereiken. Vrolijke kleuren zijn het niet die de boot omringen. Tegen de stroom in kiest het niet de gemakkelijkste vaart. Bijna zou je de foto willen draaien. Alsof je de boot vanaf de andere oever stroomafwaarts ziet gaan. Maar dat is niet nodig. Voor het schip breekt de zon de wolken. Een licht blauwe hemel kondigt zich aan. Dat geeft vertrouwen voor oplossing van problemen wereldwijd.
Laat de rivier stromen; dat gaat vanzelf. Als gedachten die komen en gaan.
Ivo Pothaar
9 juli 2021
Foto: Sharon Elvin