zomerse kleuren gaan over rozen
zwemmen in wateren, dagen vol licht
jongens die blozen en lachen om weinig
schijven citroen tussen tinkelend ijs
zeeën van tijd
en het donkere grijs van een onweerswolk
zomerse kleuren gaan over zorgen,
van ieder voor zich in dagen vol schaduw
verkoelende liefde, de kleur van mineur,
verloren verbinding, tranen in stilte
zeeën van spijt
en het donzige grijs van het morgenlicht
zomerse kleuren gaan over een avond
jij, alleen thuis hoort vertwijfeld gefladder
een vlinder verstrikt in het grijs van een web
je bevrijdt hem behoedzaam, opent het raam
laat hem gaan
met gloeiende vleugels neemt hij
de ruimte aan hem gewijd
jij kijkt hem na en je voelt je zo licht
zo zonder gewicht
wie heeft wie bevrijd?
© Marije Verbeeck, augustus 2020