Eva: Dag komende dichter
Marije: Dag gaande dichter
Eva: Misschien wil je alvast weten welke vraag je als dorpsdichter het vaakst zult horen?
Marije: Hoe doe je dat nou? Een gedicht maken?
Eva: Precies! … of een dórpsgedicht …
Marije: Zullen we dat dan maar gewoon verklappen?
laat de huizen woorden worden
zie regels in de straten
doe zinnen van de daken druppen
laat diepe bossen ritmisch dansen
zoek kwatrijnen op de paden
vind ook de stilte, bij een ven
laat aan het water alles stromen
vang de klanken van een vogel
en speel ze dan als lied terug
vind op de markt een bosje rijm
en toast op koele metaforen
ooit weer, met vrienden in ’t café
noem de letters van een plein
tekens wachten bij de bakker
pluk vijf komma’s uit een boom
tussen het hoge en het lage land
heeft een onbekende hand
beelden kwistig uitgezaaid
een dichter raapt dit alles op
bemint haar plek, berijmt haar tijd, bezingt haar plaats
wat er komt, is wat er gaat
Eva van Agtmaal, Marije Verbeeck juni 2020