Ik moest aangaan wilde ik van voren zitten

Elis Ligtlee,
goud op keirin,
fietst haar eigen droom.

Je was -eenmaal op gang gebracht-
een vliegwiel dat zich wentelde, je wervelde
in eigen dynamiek en kracht
alsof je uit de bron van tempo dronk,
volledig autonoom.

Heel Eerbeek hield de adem in en zag
wat jij als kind al wist
maar toch niet had verwacht:
jij bent nu keirin-keizerin,
Olympus heeft in jou
een nieuwe fietsgodin.

Zo leer jij jong en oud de zin van droom en daad:
wie doelen stelt en daaraan werkt,
komt altijd verder dan hij denkt.
Al val je nog zo vaak,
je zult versterkt weer uit het zadel komen,
in Rio of in Apeldoorn.

Want waar men in het leven ook naar streeft,
’t zij proefwerk, tekenles of snelheidsritten,
mét jou zegt Nederland voortaan:
‘We moeten aangaan,
willen we van voren zitten.’

Laurens Hoevenaren, dorpsdichter gemeente Brummen
Voorgedragen in Eerbeek op 26 augustus 2016 bij de huldiging van Elis Ligtlee, Olympisch kampioen keirin (Rio, 2016)

De titel is een uitspraak van Elis Ligtlee nadat ze Olympisch goud heeft gewonnen in Rio op het onderdeel keirin.