de lente is nog altijd leeg
en zo zonder vogels, groengeruis
zijn het de straten die spreken

licht gemopper over auto’s,
de straatlantaarns, al weken stuk
en weer een verloren handschoen

de huizen mompelen ook wat mee
ramen, deuren, zit alles dicht?
de winkels zijn stil, hun uitzicht op slot
het plein neemt de eerste wacht

het is al laat, ik fiets naar huis
ik hoor het dorp in mij
en denk opeens zo voelt het dus
je bewoners te omarmen

Gedicht waarmee Eva begin april 2018 door de jury werd gekozen als nieuwe dorpsdichter.