de lente is nog altijd leeg
en zo zonder vogels, groengeruis
zijn het de straten die spreken
licht gemopper over auto’s,
de straatlantaarns, al weken stuk
en weer een verloren handschoen
de huizen mompelen ook wat mee
ramen, deuren, zit alles dicht?
de winkels zijn stil, hun uitzicht op slot
het plein neemt de eerste wacht
het is al laat, ik fiets naar huis
ik hoor het dorp in mij
en denk opeens zo voelt het dus
je bewoners te omarmen
Gedicht waarmee Eva begin april 2018 door de jury werd gekozen als nieuwe dorpsdichter.